قبل از خرید و یا در حین نصب پکیج دیواری به چه نکاتی توجه کنیم؟

فشار آب شهر در محل نصب پکیج دیواری می باید حداقل 1 و حداکثر3.5 اتمسفر باشد.

در صورتیکه بخشی از مسیر دودکش پکیج دیواری، بصورت افقی (بیش از 30 سانتی متر) باشد، استفاده از پکیج های فن دار الزامی است.

در صورتیکه محل نصب پکیج دیواری گازسوز در بالکن یا فضای باز می باشد، باید از وزش مستقیم باد یا جریان تند هوا محفوظ شده باشد.

با توجه به هد پمپ سیر کولاتور در دستگاههای پکیج گرمایشی، حد اکثر طول لوله کشی افقی آب برای رادیاتور های شوفاژ حدود 35 متر می باشد.

ظرفیت حرارتی پکیج های دیواری و زمینی با قدرتی از 20000 تا 50000 وات بر ساعت ساخته میشوند و آنها را مناسب برای واحد های مسکونی از 60 تا 350 متر مربع با ظرفیت های 20 تا 35 هزار وات بر ساعت در نظر میگیرند.

در محل هایی که ارتفاع از سطح دریا بیشتر باشد به ازء هر 600 متر ارتفاع اضافی 30% از ظرفیت حرارتی ناشی از احتراق کاسته میشود و در نتیجه کلیه ی دستگاهای احتراقی دارای ظرفیت خروجی کمتری خواهند بود.

برای جلوگیری از رسوب گرفتن مبدل ( به خصوص برای شهر هایی که درجه سختی آب آن بالا است ) استفاده از یک رسوب زدای مناسب در مسیر ورودی آب سرد به دستگاه در زمان نصب پکیج دیواری الزامی است.

فن دار یا بدون فن؟

دو حالت وجود دارد، یا دستگاه شما داخل واحد نصب می شود یا دستگاه شما خارج از واحد ( بالکن) نصب می گردد. در صورتی که پکیج دیواری شما خارج از واحد نصب شود؛ الزاما باید از دستگاه فن دار استفاده نمایید و این به دلیل این است که دستگاه های فن دار محفظه احتراق بسته است و در نتیجه اگر در معرض باد یا طوفان تاثیری بر عملکرد دستگاه نمی گذارد.

اگر پکیج دیواری شما در داخل واحد نصب می شود؛ در صورتی که متراژ واحد شما بالای70 متر باشد و قطر دودکش در نظر گرفته شده برای دستگاه 15 سانتی متر باشد و ارتفاع این دودکش بالاتر از 4 متر باشد شما می توانید از دستگاه های بدون فن استفاده نمایید. در غیر این صورت نیز باید از دستگاه های فن دار استفاده نمایید. البته قابل ذکر است که تعیین دستگاه فن دار یا غیر فن دار بهتر است که از طریق کارشناسان دکتر فنی انجام گیرد.

نصب پکیج دیواری

شرایط مورد نیاز جهت نصب پکیج دیواری دودکش دار یا بدون فن:

قطر لوله دودکش ساختمان برای استفاده از پکیج دیواری باید 15 سانتیمتر باشد. هر وسیله گاز سوز باید دارای شیر گاز مستقل و یک دودکش مستقل باشد تا مکش دود به درستی انجام شود. هرگز نمی توان پکیج دیواری را به دودکش های مشترک و شیر گاز مشترک وصل نمود.

چنانچه قسمتی از لوله دودکش در فضای آزاد قرار بگیرد، باید آن قسمت را با عایق پشم شیشه عایق نمود، زیرا اگر بدنه دودکش در اثر تماس با هوای محیط سرد شود، دودی که از آن عبور کرده سرد شده و به سختی تخلیه می شود و موجب می گردد کشش دودکش کم شود و باعث می شود تا دود از دودکش تخلیه نشود و سنسور دود عمل کند و پکیج دیواری خاموش شود. البته این خاموش شدن به خاطر ایمنی مصرف کننده می باشد.

در تمام پکیج های دیواری بدون فن فاصله از کلاهک تعدیل دستگاه تا کلاهک تعدیل پشت بام ( ارتفاع عمودی دودکش ساختمان ) باید حداقل حدود 4 متر باشد.طول لوله افقی دودکش نباید از 20 سانتیمتر بیشتر باشد و لوله افقی دودکش باید با شیب مناسب و مثبت به سمت بالا داشته باشد.در صورتی که از پکیج دیواری دودکش دار یا بدون فن استفاده شود، باید انتهای لوله دودکش در پشت بام اچ (H) شکل باشد.هرگاه هر کدام از شرایط مورد نیاز پکیج دیواری بدون فن فراهم نباشد، نمی توان از دستگاه بدون فن استفاده نمود و باید از دستگاه فن دار استفاده شود.دودکش ساختمان باید مستقل و فقط مخصوص همان دستگاه باشد.

دو مبدل یا تک مبدل؟

پکیج های دیواری بدون در نظر گرفتن نوع دودکش و ظرفیت آن به دو نمونه تک مبدل و دو مبدل تقسیم می گردد. پکیج های تک مبدله با توجه به طراحی خود دارای یک مبدل حرارتی بوده که هم وظیفه گرمایش آبگرم مصرفی و هم مدار گرمایشی را دارد. در پکیج های دو مبدله ساختار به این گونه است که یک مبدل وظیفه تولید آبگرم برای مدار گرمایش را دارد و مبدل دیگر( مبدل ثانویه) به تامین آبگرم مصرفی می پردازد.

جهت کسب اطلاعات بیشتر با دکتر فنی در ارتباط باشید.

دیدگاهتان را بنویسید